Mennica bydgoska
1594 r.
Otwarta przez Stanisława Cikowskiego, na mocy przywileju królewskiego, prywatna mennica pracowała do 1601 roku, kiedy to decyzją sejmową zamknięto wszystkie mennice w Koronie. W okresie tym bito w niej szelągi, grosze, szóstaki oraz ogromną ilość trojaków.
1613 r.
Mennica ponownie otwarta na polecenie króla Zygmunta III Wazy, tym razem jako mennica królewska - stała się największą mennicą koronną. Wznowiono w niej bicie szelągów, groszy i w bardzo dużej ilości półtoraków, wybijano orty - monetę stanowiącą ćwierć talara. Po roku 1627 uchwałą sejmową zakazano bicia drobnej monety - mennica zwiększyła bicie talarów i ich wielokrotności. Oprócz monet srebrnych bito również monety złote o różnych nominałach.
1621 r.
W mennicy bydgoskiej wybito słynną 100 dukatową monetę - największą i najwartościowszą monetę polską.
1632 r.
Na krótko przed śmiercią król Zygmunt III Waza zrzekł się praw do mennicy - mennica bydgoska stała się mennicą państwową.
1644 r.
Przypuszcza się, że mennicę zamknięto, a urządzenia i fachowców przeniesiono do Krakowa.
1650 r.
W trakcie panowania króla Jana Kazimierza mennicę ponownie uruchomiono, pracowała do roku 1652 - bito w niej szelągi, miedziane grosze, trojaki, szóstaki, orty, talary i dukaty.
1660 r.
Uruchomiono mennicę zrujnowaną po potopie szwedzkim - pracowała do abdykacji króla Jana Kazimierza w 1668 roku.
1671 r.
Jednorazowe uruchomienie zakładu w celu wybicia próbnych monet w celu pokazania ich na sejmie w czasie krótkotrwałego panowania króla Michała Korybuta Wiśniowieckiego.
1677 r.
Ostatnie otwarcie mennicy, tym razem podczas panowania króla Jana III Sobieskiego.
1685 r.
Decyzja sejmowa o zamknięciu mennicy bydgoskiej - istnieją dowody, że pracowała do roku 1688, kiedy to na zawsze zaprzestała swej działalności.
Wykaz i objaśnienia herbów na monetach bydgoskich:
Inicjały na monetach bydgoskich:
- AT - Andrzej Tymf, dzierżawca mennicy bydgoskiej w latach 1661-1667
- B - Bydgoszcz, mennica bydgoska
- B - Bartsch Gottfried, kierownik mennicy krakowskiej
- BB - Bromberg = Bydgoszcz
- BS - nieznany bliżej rytownik mennicy bydgoskiej
- C - Cracovia
- CDC - Claudius de Canotti, przedsiębiorca menniczy w latach 1644-1646
- CG - Krzysztof Guttman, kierownik mennicy bydgoskiej w latach 1650-1652
- GG - Gabryel Gerloff, dzierżawca mennicy bydgoskiej w latach 1640-1644
- GP - Gerhard Pyrami, dzierżawca mennicy krakowskiej w latach 1648-1650
- HR - Herman Rüediger, przedsiębiorca menniczy w końcu XVI w.
- ICR - Johannes Casimirus Rex
- IF - Jan Firlej z Dąbrowicy, podskarbi wielki koronny w latach 1590-1609
- IH - Jan Höehn, ojciec i syn, medalierzy gdańscy XVII w.
- II - Jakub Jacobson, przedsiębiorca menniczy w 1639 r.
- IIVE - Jakub Jacobson van Emden, jw.
- K - Kraków, mennica krakowska
- MH - Michał Hoderman, wardein mennicy bydgoskiej w latach 1671-1685
- MRVM - Maciej Rippers van Mening, kierownik mennicy bydgoskiej w 1639 r.
- MW - Moneta (mennica) wschowska
- S - Sigismundus, Zygmunt III
- SA - Samuel Ammon, medalier gdański w latach 1613-1621
- SB - Santi Bani, kierownik mennicy bydgoskiej w latach 1677-1678
- SC - Stanisław Cikowski, właściciel mennicy bydgoskiej w latach 1594-1601
- SP - Spytek Pstrokoński, dzierżawca mennicy bydgoskiej w latach 1684-1685
- SVP - Spytek Pstrokoński, jw.
- ST - Sigismundus Tertius rex, Zygmunt III
- TLB - Tytus Livius Boratini, przedsiębiorca menniczy 1658-1682
- TT - Tomasz Tymf, przedsiębiorca menniczy w latach 1660-1662
- VI - Walenty Jahns, dzierżawca mennicy bydgoskiej w 1594 r.
- VI - znak wartości = 6 groszy
- W - herb Awdaniec podskarbiego Warszyckiego w latach 1613-1616